Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

ΕΡΕΥΝΑ - Η ΣΥΝΟΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (CONSPIRACY OF RELATIVITY)

 
Φωτογραφία του National Labotary του Gran Sasso στην
κεντρική Ιταλία. Στο εργαστήριο εκείνο, πριν από λίγο καιρό,
ανακαλύφθηκε ότι τα νετρίνα μπορούν να υπερβούν την
ταχύτητα του φωτός, πράγμα που καταρρίπτει την ίδια
την Θεωρία της Σχετικότητας. 

Μ
ετά από το πείραμα που έγινε από τους επιστήμονες του CERN πριν από λίγους μήνες, το οποίο ουσιαστικά κατέρριψε την ίδια την Θεωρία της Σχετικότητας του Αλβέρτου Αϊνστάιν (διαβάστε και το σχετικό άρθρο), δεν ήταν λίγοι οι επιστήμονες αυτοί που αμφισβήτησαν τα αποτελέσματα του πειράματος. Συγκεκριμένα οι τριάντα από τους εκατόν εξήντα επιστήμονες που συμμετείχαν στο πείραμα έχουν υιοθετήσει μία πιο «επιφυλακτική» στάση απέναντι στα αποτελέσματα του πειράματος αυτού και δεν υπέγραψαν το κείμενο των συμπερασμάτων που δημοσιεύτηκε.
Ο
ι επιστήμονες αυτοί, παρά το γεγονός ότι το εν λόγω πείραμα έλαβε χώρα πάρα πολλές φορές, με την χρήση ακριβέστατων οργάνων τελευταίας τεχνολογίας και μετά από σοβαρή μελέτη όλων των παραγόντων που πιθανώς θα επηρέαζαν το τελικό αποτέλεσμα, αρνούνται την εκδοχή τα νετρίνα να υπερέβησαν την ταχύτητα του φωτός, αποδίδοντας την αιτία των αποτελεσμάτων σε κάποιο λάθος ή σε κάποιον παράγοντα που δεν είχε υπολογιστεί σωστά. Παρά τα αποτελέσματα που τους έδωσε το πείραμα αυτό, όντας «πιστοί» στην ορθότητα της θεωρίας του Αλβέρτου Αϊνστάιν, προσπαθούν να την υποστηρίξουν με κάθε τρόπο, ακόμα και τώρα που την βλέπουν να καταρρέει, μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου.
Σ
τους επιστήμονες βέβαια αυτούς δεν συγκαταλέγονται οι επιστήμονες που έχουν προτείνει μία εναλλακτική, αλλά εξίσου πιθανή να ισχύει θεωρία που θέλει τα νετρίνα να κινήθηκαν με υποφωτεινή ταχύτητα, αλλά δημιουργώντας στρέβλωση στο χωροχρονικό συνεχές και περνώντας μέσα από άλλες διαστάσεις, να έφτασαν στον προορισμό τους έχοντας διανύσει μικρότερη απόσταση από αυτήν της ευθείας οδού – που ίσως να μην είναι πάντα και ο συντομότερος δρόμος – και, ως εκ τούτου κάνοντας λιγότερο χρόνο απ’ όσο θα χρειαζόταν το φως, με την ταχύτητά του στο κενό, να φτάσει με συμβατικό τρόπο, κινούμενο πάνω στην ευθεία. Ακόμα όμως και αυτήν την συμβιβαστική θεωρία που δεν δέχεται την ύπαρξη των υπερφωτεινών ταχυτήτων, αλλά που αποδέχεται το ότι μία μάζα ύλης μπορεί να μετακινηθεί, μέσα από στρεβλώσεις του χωροχρόνου, ταχύτερα από το φως, οι επιστήμονες στους οποίους στην αρχή αναφέρθηκα, την θεωρούν απίθανη και θεωρούν πιθανότατο – αν όχι βέβαιο – σενάριο αιτιολόγησης των αποτελεσμάτων του πειράματος, πως έγινε κατά την διεξαγωγή του κάποιο λάθος που έδωσε αυτά τα απίστευτα γι’ αυτούς και ανατρεπτικά για την Θεωρία της Σχετικότητας αποτελέσματα.
File:Bartolomeu Velho 1568.jpg
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι άνθρωποι πολλές φορές επιμένουν
σε λανθασμένες θεωρίες, μόνο και μόνο επειδή τις έχουν διδαχτεί
ως ορθές και αρνούνται να ερευνήσουν την ορθότητά τους.
Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η μεσαιωνική θεωρία ότι η Γη
ήταν το κέντρο του Σύμπαντος. Στην εικόνα φαίνεται μία
αποτύπωση της θεωρίας αυτής από τον Bartolomeu Velho
στο βιβλίο του Cosmographia που εκδόθηκε τον 16ο αιώνα
και σήμερα βρίσκεται στην Bibilotèque nationale de France.

Σ
την ιστορία της επιστήμης βέβαια δεν ήταν λίγες οι φορές που πολλοί επέμεναν σε λανθασμένες θεωρίες, μόνο και μόνο επειδή αυτό είχαν διδαχθεί και δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν ή δεν διανοούνταν να τις αμφισβητήσουν ή να δεχτούν πως ενδέχεται να υπάρχει κάποια άλλη αλήθεια, έξω απ’ αυτές. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως, για αιώνες, οι άνθρωποι πιστεύανε πως η Γη ήταν επίπεδη, πως η Γη ήταν το κέντρο του Σύμπαντος και ο Ήλιος περιστρεφόταν γύρω από αυτήν, καθώς και άλλες θεωρίες που, όταν σήμερα ακούμε για αυτές, χαμογελάμε με την απλοϊκότητα και την ανακρίβειά τους. Οι αντιλήψεις βέβαια αυτές συνδέονταν άμεσα με εποχές πνευματικά σκοτεινές, όπου η επιστήμη δεν υφίστατο και που δογματικές αντιλήψεις καθόριζαν το τι πρέπει ο κόσμος να πιστεύει ότι υπάρχει και τι ότι δεν υπάρχει στον κόσμο. Σε εποχές όμως σαν την δική μας που η επιστήμη γνωρίζει πρωτόγνωρη εξέλιξη και που οι επιστήμονες δεν λογοκρίνονται από κανέναν όταν αμφισβητούν τις υπάρχουσες θεωρίες, λόγω του ότι η αμφισβήτηση και η έρευνα βρίσκονται στην φύση του επαγγέλματός τους, μου φαίνεται κάπως παράταιρο σε μια τέτοια εποχή, οι ίδιοι οι επιστήμονες να είναι αυτοί που επιμένουν σε μία θεωρία του περασμένου αιώνα, ενώ τα ίδια τα αποτελέσματα των πειραμάτων που διεξάγουν τους διαψεύδουν. Δεδομένου λοιπόν του ότι ζούμε σε μία εποχή επιστημονικής άνθισης, πιστεύω πως ο μόνος λόγος για τον οποίο κάποιος θα μπορούσε να επιμένει πεισματικά σε κάτι τέτοιο, θα ήταν αν η επιμονή του αυτή έφερνε κάποιο κέρδος σ’ αυτόν, ή και σε αυτούς για τους οποίους δουλεύει.
Τ
ο ερώτημα που προκύπτει από τον παραπάνω συλλογισμό είναι τι είδους συμφέροντα θα μπορούσαν να απειλούνται σε περίπτωση που το πείραμα επαληθευτεί και που όλοι αποδεχτούν πως η Θεωρία της Σχετικότητας απλά δεν ισχύει και πλέον αποτελεί κομμάτι της παρελθούσης επιστημονικής ιστορίας… Με άλλα λόγια, τι θα μπορούσαν να χάσουν οι επιστήμονες – ή οι κυβερνήσεις για τις οποίες εργάζονται – αν αποδέχονταν φανερά στον κόσμο ότι είναι εφικτή η ανάπτυξη υπερφωτεινών ταχυτήτων;
File:ESO- Reflection Nebula around HD 87643-phot-28a-09-fullres.jpg
Το Σύμπαν παραείναι αχανές για να μπορούμε να
λέμε εγωιστικά ότι είμαστε το μόνο είδος έλλογης
ζωής σε αυτό. Φωτογραφία του διαστήματος από
το European Southern Observatory.

Ε
δώ και χρόνια έχει αποδειχτεί ότι είναι αδύνατον στο αχανές Σύμπαν να μην υπάρχει ζωή έξω από την Γη. Έχει αποκλειστεί επίσης η πιθανότητα η εξωγήινη ζωή να είναι μόνο άλογη και να μην υπάρχουν και αλλού έλλογες μορφές ζωής, ικανές να αναπτύξουν πολιτισμό ίσο ή και ανώτερο του δικού μας… Οι υπολογιζόμενες όμως σε έτη φωτός (ένα έτος φωτός ισούται περίπου με 1.000.000.000.000.000 μέτρα) αποστάσεις μεταξύ των άστρων, σε συνδυασμό με την Θεωρία της Σχετικότητας που θέλει τίποτα να μην μπορεί να υπερβεί την ταχύτητα του φωτός, μειώνουν κατακόρυφα την πιθανότητα να ‘ρθουμε – ή να έχουμε ανεπίσημα ήδη έρθει – σε επαφή με εξωγήινους πολιτισμούς. Αν όμως η προϋπόθεση του ότι είναι αδύνατον ν’ αναπτυχθούν υπερφωτεινές ταχύτητες, η οποία βασίζεται εξ ολοκλήρου στην Θεωρία της Σχετικότητας, όπως πριν λίγους μήνες αποδείχθηκε, δεν ισχύει, τότε η πιθανότητα διαστρικής επικοινωνίας με εξωγήινους πολιτισμούς αυξάνεται και μάλιστα πάρα πολύ.
Α
κριβώς λοιπόν στο σημείο αυτό, η κατάρριψη της Θεωρίας της Σχετικότητας αυξάνει πάρα πολύ την πειστικότητα και την αληθοφάνεια άλλων θεωριών που έχουν διατυπωθεί και, ακριβώς εξ αιτίας της θεωρίας αυτής, εδώ και δεκαετίες πέρναγαν στην σφαίρα της συνωμοσιολόγους, της επιστημονικής φαντασίας, της καταστροφολογίας και της γραφικότητας και, χωρίς να επιβεβαιωθούν ή να καταρριφθούν επιστημονικά, πέρναγαν απ’ ευθείας στην κατηγορία των ανυπόστατων θεωριών, αφού δεν μπορούσαν να αντιταχθούν στο «αλάθητο» της Θεωρίας της Σχετικότητας. Και τις περισσότερες φορές – αν όχι και πάντα – η απόρριψη των θεωριών αυτών, «τελείως τυχαία» ευνοούσε τα συμφέροντα των κυβερνήσεων των ισχυροτέρων κρατών του πλανήτη.
Γ
ια να ξεκαθαριστεί βέβαια η θέση που παίρνω πάνω στο θέμα, δεν συμφωνώ με όλες αυτές τις θεωρίες· όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι που θέλουν να σχηματίσουν μία σφαιρική εικόνα για την πραγματικότητα, αφού εξετάζω τις θεωρίες αυτές, άλλες τις απορρίπτω, ενώ άλλες θεωρώ πως θα ήταν πιθανό να ισχύουν και ψάχνω περαιτέρω γι’ αυτές, χωρίς ωστόσο να σχηματίσω κάποιο απόλυτο συμπέρασμα, αν δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία. Στο σημείο αυτό λοιπόν δεν θέλω να υποδείξω τι ισχύει και τι όχι, αλλά απλά να αναφέρω ενδεικτικά κάποιες από τις θεωρίες που κατά καιρούς ακούγονται και που η πειστικότητά τους περιοριζόταν, ακριβώς λόγω της λανθασμένης αυτής πληροφορίας που μας παρείχε η Θεωρία της Σχετικότητας.
File:PurportedUFO2.jpg
Φωτογραφίες με ΑΤΙΑ έκαναν
την εμφάνησή του εδώ και
αρκετές δεκαετίες. Η εν λόγω
φωτογραφία για παράδειγμα
τραβήχτηκε στο New Jersey
το 1952.

Μ
ία από τις θεωρίες που ακούγονται εδώ και αρκετά χρόνια είναι αυτή που θέλει τους εξωγήινους να επισκέπτονται ήδη τον πλανήτη μας εδώ και κάποιες τουλάχιστον δεκαετίες. Η θεωρία αυτή που στην αρχή φαινόταν εντελώς παράλογη και μεταφυσική και της οποίας η πειστικότητά ανέκαθεν υποβαθμιζόταν από την Θεωρία της Σχετικότητας, με το πέρασμα των χρόνων, γίνεται όλο και πιο δημοφιλής, κυρίως στις χώρες της Δύσης. Οι δε αναφορές και οι μαρτυρίες για θεάσεις Αγνώστου Προελεύσεως Ιπτάμενων Αντικειμένων (γνωστά ως ΑΤΙΑ ή ως UFO), για επαφές, ως και για απαγωγές από εξωγήινους είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται όλο και πιο έντονα σε όλον τον κόσμο, αλλά και στην Ελλάδα [στο σημείο αυτό θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι η ιστοσελίδα Αναζητώντας το Παράξενο έχει ήδη δημιουργήσει μία σελίδα με τίτλο “Μαρτυρίες” στην οποία και αναρτά ανώνυμα ή επώνυμα τις δικές σας μαρτυρίες πάνω στο θέμα, αλλά και γενικότερα πάνω στα παράξενα φαινόμενα των οποίων κάλλιστα θα μπορούσατε να είστε μάρτυρες]. Πλην τούτου το γεγονός ότι και πολεμικά αεροσκάφη έχουν συναντήσει στις περιπολίες τους τέτοια σκάφη και ότι υπάρχουν μαρτυρίες πιλότων μαχητικών αεροσκαφών αλλά και απόρρητα στρατιωτικά αρχεία πάνω στο θέμα, προδίδει την σοβαρότητα της κατάστασης, την οποία τα ΜΜΕ αλλά και κάποιοι επιστημονικοί κύκλοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να συγκαλύψουν, οι μεν γελοιοποιώντας τις διάφορες μαρτυρίες και οι δε τονίζοντας το αδύνατον των γρήγορων διαστρικών ταξιδιών λόγω της «αλάνθαστης» Θεωρίας της Σχετικότητας. 
File:Moai Rano raraku.jpg
Είναι γεγονός ότι για πολλά από ταμεγαλιθικά
μνημεία των αρχαίων πολιτισμών, κανείς δεν
μπορεί να εξηγήσει το πώς φτιάχτηκαν, σε
εποχές που πρακτικά κάτι τέτοιο ήταν
αδύνατον. Στα μνημεία αυτά συμπεριλαμβάνονται
και τα αγάλματα της Νήσου του Πάσχα,
των οποίων ο τρόπος κατασκευής
καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου. 

Ά
λλη θεωρία που επίσης είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στις μέρες μας θέλει τους εξωγήινους να επισκέφτηκαν την Γη κατά το μακρινό παρελθόν και να επηρέασαν ή και να δημιούργησαν κάποιους από τους αρχαίους πολιτισμούς της Γης. Αυτή πρόκειται για ακόμα μία θεωρία – η οποία μάλιστα αποτελεί σύνθεση πολλών μικρότερων θεωριών που θέλει τους εξωγήινους να επισκέφτηκαν την Γη στο μακρινό παρελθόν – στην οποία η Θεωρία της Σχετικότητας στάθηκε εμπόδιο, καθώς όσο πιο δύσκολο είναι το να γίνουν διαστρικά ταξίδια, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες αυτά να έγιναν. Κύριο επιχείρημα των θεωριών αυτών αποτελεί η ύπαρξη των μεγαλιθικών μνημείων που χτίστηκαν με τρόπο άριστο, σε πάρα πολλές χώρες, σε εποχές που τα μέσα για να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο απλώς δεν υπήρχαν. Άλλο επιχείρημα της θεωρίας αυτής είναι η ύπαρξη στοιχείων σε διάφορα αρχαία κείμενα όπως η ελληνική Ιλιάδα, το μεσοποτάμιο Έπος του Γιλγαμές, η ινδική Βιμανίκα Σαάστρα, ακόμα και η ισραηλιτική Παλαιά Διαθήκη που, κατά τους διάφορους ερευνητές, κρύβουν μέσα τους στοιχεία που μιλούν για ιπτάμενα οχήματα και για συσκευές και όπλα υψηλής τεχνολογίας που ξεπερνούν ακόμα και την σημερινή τεχνολογία.

File:Buzz salutes the U.S. Flag.jpg
Στιγμιότυπο από την αποστολή της Nasa "Apollo 11"
όπου φαίνεται ο αστροναύτης Buzz Aldrin μπροστά
στην αμερικανική σημαία, στην Σελήνη, το 1969.
Από πολλά γεγονότα τα οποία συνδέονταν με την
αποστολή αυτή προέκυψαν μεγάλα ερωτήματα, τα
οποία έμειναν αναπάντητα και οδήγησαν σε μία
σειρά από θεωρίες σχετικά με το τι πραγματικά
συνέβη κατά την διάρκεια της αποστολής εκείνης.

Ά
λλη μία σημαντική θεωρία πάλι, η οποία άπτεται περισσότερο από τις άλλες της συνομοσιολογίας, χωρίς ωστόσο αυτό να την καθιστά ανεδαφική, είναι πως το 1969 που έγινε η περίφημη άφιξη του ανθρώπου στην Σελήνη – ή και παλιότερα κατ’ άλλους – η αμερικάνικη κυβέρνηση ήρθε κρυφά σε επαφή και έκλεισε συμφωνίες με εξωγήινους πολιτισμούς. Κάποιοι δε, αποδίδουν σε αυτό την ξαφνική διακοπή του σήματος που προβαλλόταν ζωντανά σε όλον τον κόσμο, ενώ άλλοι πιστεύουν πως ό,τι προβλήθηκε ήταν γυρισμένο σε στούντιο στην Γη και πως το πραγματικό σήμα της άφιξης του ανθρώπου στο φεγγάρι παρακολουθήθηκε μόνο από την NASA. Η δε μετέπειτα «διαφήμιση» των εξωγήινων μέσω των ταινιών του Hollywood, από πολλούς θεωρήθηκε ως μια προετοιμασία της ανθρωπότητας για να δεχτεί σαν κάτι φυσικό την πρώτη επίσημη επαφή με εξωγήινους, όταν έρθει η ώρα. Βέβαια και εδώ οι διάφορες υπο-θεωρίες ποικίλουν, τόσο ως προς τον χρόνο της πρώτης επαφής που κατά κάποιους τοποθετείται ακόμα και στην δεκαετία του 1940, όσο και ως προς τις κυβερνήσεις που λέγεται πως έχουν έρθει σε επαφή με τους εξωγήινους και που έχουν συνάψει συμφωνίες μαζί τους, οι κυριότερες από τις οποίες είναι αυτές των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, της Ρωσίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, του Καναδά και της Γερμανίας. Και η θεωρία αυτή φυσικά, υποβιβαζόταν μέχρι φέτος σε πειστικότητα από την Θεωρία της Σχετικότητας.
Φ
υσικά τέτοιου τύπου θεωρίες υπάρχουν αναρίθμητες. Το θέμα των διαστρικών ταξιδιών και των εξωγήινων είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα το οποίο ούτε πρέπει, ούτε και πρόκειται να κλείσει εδώ. Το σημαντικό ωστόσο είναι ότι ακόμα ένα εμπόδιο για να θεωρήσουμε πως κάποιες απ’ αυτές – ή έστω κάποια στοιχεία κάποιων απ’ αυτές – έχουν μία ισχυρή δόση αλήθειας κάμφθηκε.
File:Aristotle Altemps Detail.jpg
Ρωμαϊκό μαρμάρινο αντίγραφο ελληνικής
προτομής του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου
Αριστοτέλη, η οποία φυλάσσεται στο
National Museum of Rome. Ο Αριστοτέλης
υπήρξε ο πρώτος που μίλησε για την
ύπαρξη του αιθέρα, την οποία πολύ
αργότερα ήρθε να "ανατρέψει"
η Θεωρία της Σχετικότητας.
 
Θ
α ήθελα όμως να αναφερθώ και σε άλλο ένα πολύ σημαντικό γεγονός που σχετίζεται με την κατάρρευση της Θεωρίας της Σχετικότητας. Όταν, στις αρχές του 20ου αιώνα, η Θεωρία της Σχετικότητας έγινε αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα, πολλές από τις προϋπάρχουσες θεωρίες κατερρίφθησαν ή πιστέψαμε ότι κατερρίφθησαν, λόγω της προώθησης του Αλβέρτου Αϊνστάιν και της Θεωρίας του περί της Σχετικότητας. Μία από τις θεωρίες αυτές, ήταν και αυτή της ύπαρξης του αιθέρα. Η θεωρία του αιθέρα διατυπώθηκε για πρώτη φορά τον 4ο αιώνα προ Χριστού από τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Αριστοτέλη, ο οποίος υποστήριζε πως τα πάντα αποτελούνται από γη, νερό, αέρα, φωτιά και αιθέρα. Τον δε αιθέρα, ένα στοιχείο για το οποίο αυτός πρώτος μίλησε, τον τοποθετούσε έξω από την Γη, στο διάστημα!
Η
 θεωρία αυτή, αν και ουσιαστικά είχε θεωρηθεί ανεδαφική εξ αιτίας της Θεωρίας της Σχετικότητας, χρησιμοποιήθηκε από πολλούς για να συνδεθεί ο αιθέρας με την καλούμενη σκοτεινή ύλη, ή με την σκοτεινή ενέργεια, η οποία υπολογίζεται πως πρέπει να υπάρχει στο διάστημα. 
Φωτογραφία του εργαστηρίου του Νικολά Τέσλα,
το 1901, όπου ο Σέρβος επιστίμονας έκανε τα
πειράματά του, σχετιά με την "ελεύθερη ενέργεια".

Ά
λλοι πάλι συσχέτισαν τον αιθέρα με την ελεύθερη ενέργεια για την οποία μίλησε ο διάσημος Σέρβος επιστήμων του προηγούμενου αιώνα, Νικολά Τέσλα. Ο Τέσλα μεταξύ των άλλων θεωρούσε ότι ήταν δυνατόν να αντλήσουμε την λεγόμενη «ελεύθερη ενέργεια», από πηγές που η επηρεασμένη από την Θεωρία της Σχετικότητας επιστημονική κοινότητα της εποχής του θεωρούσε αδύνατον να υπάρχουν· παρά το γεγονός όμως ότι κάποιοι θέλησαν να τον βγάλουν τρελό, ακριβώς επειδή δεν τους συνέφερε να αποκαλυφθεί η απάτη της Θεωρίας της Σχετικότητας, η οποία μεταξύ των άλλων μας υποχρεώνει να χρησιμοποιούμε τις πηγές ενέργειας, η χρήση των οποίων πλουτίζει αυτούς που την επιβάλουν και καταστρέφει τον πλανήτη, ο Νικολά Τέσλα παρακολουθείτο στενά από το FBI, ακριβώς επειδή η ιδέες του κάθε άλλο παρά ανεδαφικές ήταν και μπορούσαν μάλιστα να χρησιμοποιηθούν και για την παραγωγή νέων οπλικών συστημάτων. Πέθανε μάλιστα, καθώς λέγεται, κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, προσπαθώντας να κατασκευάσει ένα υπερόπλο για να σώσει την πατρίδα του από τις δυνάμεις του Άξονα.
Δ
εν ήταν αυτή ωστόσο η μόνη φορά που κάποιος προσπάθησε να φτιάξει ένα τέτοιο όπλο. Λέγεται πως μεταξύ των άλλων, ένα όπλο το οποίο θα λειτουργούσε με βάση τον αιθέρα προσπάθησε να κατασκευάσει και ο Γεώργιος Γκιόλβας. Την προσπάθειά του αυτή βέβαια κάλυψε ένα πέπλο μυστηρίου και συνδέθηκε μεταξύ των άλλων στην πρώτη του φάση με τα όσα συνέβησαν στην οικογένεια του εφοπλιστή Ωνάση, ο οποίος λέγεται πως τον χρηματοδοτούσε και αργότερα με την περίφημη «Ομάδα Έψιλον», αλλά και με τον πόλεμο των νήσων Φόκλαντ το 1982, μεταξύ Βρετανίας και Αργεντινής.
File:Zeropointmodule.jpg
Στιγμιότυπο από επεισόδιο της τηλεοπτικής
σειράς επιστημονικής φαντασίας
"Stargate SG-1", στο οποίο εμφανίζεται ένα
ZPM (Zero Point Module), δηλαδή ένα
μηχάνημα το οποίο εκμεταλλεύεται την
ενέργεια μηδενικού σημείου για να
τροφοδοτήσει ενεργειακά άλλα μηχανήματα.
Η ιδέα της χρήσης του μηχανήματος αυτού
στην εν λόγω τηλεοπτική σειρά βασιζόταν
στις υπάρχουσες επιστημονικές θεωρίες
για την ενέργεια μηδενικού σημείου, η οποίες
δεν αποκλείεται και να επιβεβαιωθούν, μετά
από τις τελευταίες επιστημονικές ανακαλύψεις.

Υ
πάρχουν πάλι και αυτοί που σχετίζουν τον αιθέρα με την λεγόμενη ενέργεια μηδενικού σημείου (Zero Point Energy) η οποία πιθανολογείται πως υπάρχει παντού στο Σύμπαν και η οποία, αν αξιοποιηθεί, θα μας προμηθεύσει με τεράστια ποσά ενέργειας. Η θεωρία της ενέργειας μηδενικού σημείου, η οποία έχει κάνει την εμφάνισή της τόσο στις επιστημονικές θεωρίες, όσο και στην επιστημονική φαντασία, δεν μπορούσε μέχρι φέτος να αποδειχθεί επειδή η σύγχρονη φυσική αρνείται την πιθανότητα να υπάρχει ενέργεια χωρίς να δημιουργείτε γύρω από αυτήν βαρυτικό πεδίο. Είναι όμως η σύγχρονη φυσική αυτή που, επηρεασμένη από την Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, αρνείται και την ύπαρξη του αιθέρα, για τον οποίο ο Αριστοτέλης στα “Περί Ουρανού” βιβλία του αναφέρει πως, σε αντίθεση με τα άλλα στοιχεία (φωτιά, αέρα, νερό, γη), δεν έχει ούτε «βαρύτητα» ούτε «ελαφύτητα» (= αντιβαρύτητα;) και πως, για τον λόγο αυτό, δεν πλησιάζει, ούτε και απομακρύνεται από την Γη!… Με άλλα λόγια, ο Αριστοτέλης, στο σημείο αυτό, λύνει την απάντηση του πώς είναι δυνατόν να υπάρχει η ενέργεια μηδενικού σημείου. Το μόνο που θα μπορούσε να πει κανείς για να αποδείξει ότι αυτό δεν ισχύει, μέχρι πριν λίγους μήνες θα ήταν ότι ο αιθέρας αποκλείεται να υπάρχει, σύμφωνα με την Θεωρία της Σχετικότητας. Μόνο που πλέον η Θεωρία της Σχετικότητας αμφισβητείται, βρισκόμενη ένα στάδιο πριν την ολική κατάρριψη που λογικά θα ακολουθήσει στο άμεσο μέλλον…
Τ
ώρα όμως που η Θεωρία της Σχετικότητας έχει καταρριφθεί, μετά το πείραμα που έγινε με τα νετρίνα (neutrinos) που ξεπέρασαν την ταχύτητα του φωτός μας έχει φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην αλήθεια. Ανεξαρτήτως του ποιες από τις παραπάνω θεωρίες ισχύουν και ποιες όχι, είναι σίγουρο ότι ο τρόπος με τον οποίον αντιλαμβανόμαστε το Σύμπαν σταδιακά αλλάζει. Και είναι στο χέρι μας, στο – όχι και τόσο μακρινό – μέλλον, να εκμεταλλευτούμε τις «φυσικές» ελευθερίες της άπειρης ενέργειας και των υπερφωτεινών ταχυτήτων που η Θεωρία της Σχετικότητας μας στερούσε τόσες δεκαετίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου