Ε |
ίναι γεγονός ότι, στις μέρες μας, η παγκοσμιοποίηση και η μαζοποίηση κυριαρχούν και επιβάλουν στον κόσμο την ομοιομορφία. Έτσι, σε όλον τον κόσμο και ιδιαίτερα στα αναπτυγμένα κράτη της Δύσης, οι άνθρωποι δέχονται τα ίδια ερεθίσματα και ζουν με τον ίδιο τρόπο. Είναι εμφανές άλλωστε ότι στα περισσότερα κράτη, προβάλλονται τα ίδια κινηματογραφικά έργα, τα ίδια ρούχα είναι «της μόδας», με τον ίδιο τρόπο ορίζεται η πολυτέλεια, η ομορφιά και η ευγένεια, τις ίδιες συνήθειες έχουν οι άνθρωποι τόσο στην διασκέδαση, όσο και στην εργασία τους και ούτω καθεξής. Εκτός όμως από όλα αυτά, ακόμη και η ανθρώπινη σκέψη τείνει να ομογενοποιηθεί.
Φανταστείτε έναν κόσμο όπου όλοι θα σκέφτονταν με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Έναν κόσμο όπου κάθε ιδιαιτερότητα, ακόμα και στην ίδια την ανθρώπινη βούληση, θα έχει εξαφανιστεί. Κάτι τέτοιο, λογικά, για τους περισσότερους ανθρώπους είναι μία δυσάρεστη προοπτική. Είναι όμως μία κατάσταση στην οποία θα φτάσει με μαθηματική ακρίβεια η ανθρώπινη κοινωνία, αν η πορεία της παραμείνει σταθερή.
Το γεγονός αυτό οφείλεται στην εκπαίδευση των πολιτών. Όταν αναφερόμαστε όμως στην εκπαίδευση των πολιτών, αν και το μυαλό πάει πρώτα στην σχολική εκπαίδευση, δεν εννοούμε μόνο αυτή, αλλά και την τηλεόραση και τα λοιπά ΜΜΕ τα οποία «διδάσκουν» τον άνθρωπο πολύ πριν το σχολείο, για πολύ περισσότερο χρόνο από αυτό και, σε αντίθεση μ’ αυτό, χωρίς διακοπές και αργίες…
Ο σημερινός τρόπος εκπαίδευσης, όπως θα αποδείξουμε και παρακάτω, ακόμα και στο σχολείο, οδηγεί τα παιδιά, όχι απλά σε έναν συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, αλλά σε έναν τρόπο περιορισμού της σκέψης! Αν και οι μαθητές μαθαίνουν πολλά πάνω στις εξισώσεις της άλγεβρας και τα θεωρήματα της γεωμετρίας, στην συντριπτική τους πλειοψηφία αδυνατούν να λύσουν το απλούστατο πρόβλημα που θα παραθέσουμε παρακάτω. Το ίδιο ακριβώς ισχύει όμως και για την πλειοψηφία των ενηλίκων, ακόμα και όσων έχουν εντρυφήσει στα μαθηματικά. Η μόνη ηλικία που λύνει το πρόβλημα σε μεγάλους αριθμούς είναι – όσο κι αν φαίνεται απίστευτο – η ηλικία 4-6 ετών, κατά την οποία το παιδί, μπορεί να καταλάβει το τι του ζητείται, χωρίς όμως να έχει υποστεί την εκπαίδευση του Δημοτικού.
Το πρόβλημα είναι το εξής:
Έχουμε εννέα τελείες οι οποίες σχηματίζουν ένα τετράγωνο και οι οποίες ισαπέχουν η μία από την άλλη και κάθετα και οριζόντια [το σχήμα ακολουθεί]. Μας ζητείται τώρα, φέρνοντας 4 – και μόνο 4 – ευθείες γραμμές, που η μία να αρχίζει εκεί που τελειώνει η προηγούμενη, να περάσουμε από όλες τις τελείες. Αρχικά φαίνεται εύκολο. Κι όντως είναι εύκολο. Αρκεί να σπάσει η Κ.Π.Ι.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου